Γράφει ο Θανάσης Μπούμης, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Η συγκυβέρνηση της καταστροφής, τόλμησε να φέρει για …διαβούλευση ένα έκτρωμα Ν/Σ, με στόχο όπως είπε να απλοποιήσει γραφειοκρατικές διαδικασίες, που αφορούν τον Αιγιαλό και την Παραλία.
Πλούτος της χώρας μας, μαζί με τον Πολιτισμό και τον Ήλιο, είναι η απέραντη Θάλασσα με τις πανέμορφες παραλίες της.
Σ’ όλες τις χώρες του κόσμου και ιδιαίτερα της Ευρώπης, πρώτο μέλημα είναι η Προστασία του Φυσικού Πλούτου. Για το σκοπό αυτό θεσμοθετήθηκε και στη χώρα μας το σχετικό άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο κυριολεκτικά τσαλακώνει το Ν/Σ της Συγκυβέρνησης.
- Κατ’ αρχήν λοιπόν, αφού διαπιστώσουμε ότι στην Ελλάδα δυστυχώς είναι οριοθετημένο μόνο το 10% του αιγιαλού και της παραλίας, ας δώσουμε τους ακριβείς ορισμούς. Αιγιαλός είναι η παράκτια χερσαία ζώνη, που βρέχεται από τη θάλασσα, μέχρι τη στάθμη εκείνη που φθάνουν οι μεγαλύτερες αναβάσεις των κυμάτων της, κατά τη διάρκεια έντονων καιρικών φαινομένων... Για τον καθορισμό της ζώνης του αιγιαλού, λαμβάνονται υπόψη η μορφολογία, η ποιοτική σύσταση και το ανάγλυφο της ξηράς, η μορφολογία του θαλάσσιου πυθμένα, οι ανεμολογικές συνθήκες, ο κυματισμός κλπ. Το εύρος της ζώνης για τους παραπάνω λόγους πρέπει να προσδιορίζεται κατά περίπτωση από ειδική 5μελή επιτροπή… Η ζώνη του αιγιαλού είναι κοινόχρηστη, καταγράφεται στα δημόσια κτήματα και απαγορεύεται η οποιαδήποτε αλλοίωση, πολύ περισσότερο η χρήση ή παραχώρηση της για ιδιωτικούς σκοπούς. Αφού ορισθεί η γραμμή αιγιαλού, στη συνέχεια καθορίζεται η ζώνη παραλίας, πάλι από την 5μελή επιτροπή. Η ζώνη αυτή είναι ζώνη ξηράς, που εκτείνεται από τον αιγιαλό προς την ενδοχώρα και παρουσιάζει την αυτή σύσταση… Και η ζώνη αυτή είναι κοινόχρηστη και ανήκει στο Δημόσιο. Η ζώνη παραλίας επεκτείνεται μέχρι την πρώτη Οικοδομική γραμμή ή 50 μέτρα στις εκτός οικισμών περιοχές, πάντα από την οριοθετηθείσα γραμμή του αιγιαλού. Με την ισχύουσα Νομοθεσία, ιδιαίτερα του 2001 και το Σύνταγμα, ο αιγιαλός και η παραλία προστατεύονται βάσει του Διεθνούς & Ευρωπαϊκού Δικαίου. Δυστυχώς στη χώρα μας, στις παραλίες η αυθαιρεσία οργίασε.
- Με το Ν/Σ, νομιμοποιούνται αυθαίρετες κατασκευές έναντι καταβολής προστίμου, που προορίζονται για επιχειρήσεις, (ξενοδοχεία – ταβέρνες – καφετέριες κλπ). Οι κατοικίες δεν νομιμοποιούνται αλλά και δεν κατεδαφίζονται. Οι πράξεις αυτές υλοποιούνται με απόφαση του Γεν. Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
- Με απόφαση επίσης του Γεν. Γραμματέα κατ’ εξουσιοδότηση του Ν/Σ, επιτρέπεται η κατασκευή έργων στην παραπάνω ζώνη, για επιχειρηματικούς σκοπούς. Στο όνομα δηλαδή στρατηγικών ιδιωτικών επενδύσεων, μπορεί να γίνει εκμετάλλευση των ελεύθερων παραλιών με μόνιμες κατασκευές από τσιμέντο, ακόμη και μπαζώματα θαλάσσιου χώρου. Μάλιστα για κάθε κρεβάτι ξενοδοχείου μπορούν να μπαζωθούν 5 τ.μ. θαλάσσιου χώρου!!!
- Με το Ν/Σ επιτρέπεται η παραχώρηση δικαιωμάτων χρήσης σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, πέραν των παραπάνω αναφερόμενων ζωνών, ακόμη και νησίδων, υφάλων, σκοπέλων, αρχαιολογικών χώρων και προστατευμένων περιοχών ιδιαίτερου κάλους!!!
- Με το Ν/Σ καταργείται η ισχύουσα σήμερα απαγόρευση της αποκλειστικής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας από ιδιώτες.
- Καταργείται η αρχή της ίσης μεταχείρισης
- Καταργείται η ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα
- Καταργείται το ενιαίο αρμονικό σύνολο ξηράς – θάλασσας.
- Το κοινόχρηστο αγαθό της Παραλίας, από Δημόσιο κτήμα ιδιωτικοποιείται για να εξυπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα. Η προστασία του φυσικού πλούτου αποκτά «….την κυρίαρχη οικονομική σημασία της παράκτιας ζώνης….» όπως χαρακτηριστικά γράφει στην αιτιολόγηση του Ν/Σ ξεδιάντροπα, ο συντάξας «νομοθέτης». Έτσι αντιλαμβάνεται την αλλοίωση της φυσικής μορφολογίας το διεστραμμένο μυαλό του υπηρέτη της διαπλοκής, που στοχεύει στην απαξίωση κάθε αξίας και υπεραξίας του φυσικού κάλους, στην καταστροφή και στο ξεπούλημα του, στο βωμό της κερδοσκοπίας.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση δεν απέσυρε, αλλά προσωρινά μετά τη γενική κατακραυγή έκανε μια τακτική υποχώρηση, για να επανέλθει (αν προλάβει) δριμύτερη στη ψήφιση του Ν/Σ με αιχμή του δόρατος και προωθητή για μια ακόμη φορά πιο άλλο; Το Υπ. Οικονομικών.
